Doggy Nature

Starved for so many days

The belly stuck so that

It is as if the belly and back

Touch each other.

The breathing is laboured

Speech made him breathless.

He walked with trembling feet

And the eyes see  blurred.

He wanders for a crumb of a bread,

Begs, leaving aside self pride.

Weeping with tears of blood

He welcomes death itself.

He saw a puddle of milk spilt,

Dogs licking.

At the height of hunger

He came on all his fours,

Licked the milk 

and quenched his hunger.

The dog community observed 

solidarity with him,

No barking  and no biting

Proved their honor as community of dogs.

Thanking then he walked on the way to home.

He saw a big queue.

They were distributing the relief kits

near he went and asked,

'May I too,  get some?'

'No, not if your name is not in the list.

Go away , quick, go away.'

He laughed loudly and left

Saluting them,                         

Their being doggy        

deriding the humanity.

કૂતરાપણું

કુસુમ ડાભી

કેટલાય દિવસનો ભૂખ્યો

ચોંટી ગયેલ પેટ એવું કે,

પેટ અને પીઠ ની ચામડી

એકબીજાને સ્પર્શતી ભાસે,

શ્વાસ લેવામાં  થાક લાગે

બોલવામાં  હાંફ લાગે,

ચાલવામાં પગ ધ્રૂજે

આંખે અંધારા આવે,

બટકું રોટલો માટે ફાંફા મારે

સ્વમાન મૂકી  ભીખ માંગે,

લોહીના આંસુએ રોતો

મોત ને એ આવકાર આપે,

રસ્તે જોયું જ્યાં દૂધ ઢળેલું,

કૂતરાને ચાટતા જ્યાં જોયું,

ભૂખની એ ચરમ સીમાએ,

ચાર પગે પડ્યો સંગે,

ચાટ્યું દૂધ ને ભૂખ સંતોષી,

કૂતરા સમાજે સાથ આપ્યો,

ન એકેય ભસ્યા કે કરડયા,

કૂતરાપણાની લાજ રાખી,

ને એને આભાર બતાવી,

ચાલ્યો ફરી ઘરના રસ્તે,

રસ્તે મોટી લાઈન જોઈ,

રાહત સામગ્રી વહેંચતા દીઠા,

જઈને જ્યાં નજીક પૂછ્યું,

મનેય મળશે રાશન થોડું?

નામ વગર ના કોઈને મળશે,

ચાલ્યો જા હટ કહેતા બોલ્યા,

ને એ હસીને ચાલ્યો,

માનવતાની હાંસી ઉડાવતા,

કૂતરાપણાને સલામ ઠોકી.