Skip to main content

Two Poems: Vajesinh Pargi



1.
There was
No fistful grains.
On hearth 
Mother had
Pebbles in the pot
Boiling in the pot.
The children 
grasped this
And slept
Forgetting hunger.
2.
Bundle on the head,
Child on arm,
Hunger in belly,
Parched throat,
Tears in eyes
And helpless hands.
With this much load
We 
We were rushing 
towards our native house.
The end of earth
Is very far
And the feet are bleeding.
We had come 
to earn our bread
But we got
The pain 
Of entire world.

વજેસિંહ પારગી
બે કવિતા

1.
ઘરમાં નહોતું 
મૂઠી ધાન
તો મા ઉકાળતી રહી
હાંડલીમાં પથરા
કલાકોના કલાકો.
ચૂલા પર હાંડલી જોઈને
સમજી ગયાં છોકરાં
ને સૂઈ ગયાં
ભૂલીને ભૂખ.

2.

માથે પોટલાં
ને કાખમાં છોકરાં
પેટમાં ભૂખ
ને ગળામાં શોષ
આંખમાં આંસુ
ને લાચાર હાથ.
આતાટલો બોજ ઊંચકીને
ભાગ્યાં છીએ અમે ઘર ભણી.
બહુ દૂર છે
ધરતીનો છેડો
ને પગમાંથી વહે છે
લોહીની ધાર.
અમે તો આવ્યાં હતાં 
રળવા રોટલો
પણ દઈ દીધી અમને
દુનિયા આખીની પીડા.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Have Patience: Girish Radhukiya

Those days will return, have patience, The roads will be crowded, have patience. The mountains of pain hang on our heads, Tomorrow for sure, will melt , have patience Why do you worry that you are locked in house? In the house, you'll find heaven,  have patience. Tomorrow again morning of happiness will dawn, The sun of sorrows will set,  have patience. The faces that you love will arrive  to see you, have patience. ગિરીશ પરમાર ધીરજ ધરજો એ દિવસો પણ પાછા વળશે, ધીરજ ધરજો.  પાછા રસ્તાઓ ખળભળશે, ધીરજ ધરજો.  પીડાઓના પ્હાડો છો ને માથે આજે,  કાલે નક્કી એ ઓગળશે, ધીરજ ધરજો.  આજે ઘરમાં પૂરાયાની ચિંતા કેવી?  ઘરમાં પણ સ્વર્ગ નીકળશે, ધીરજ ધરજો.  કાલે પાછી ઉગવાની સુખની ઉષા હોં,  દુઃખનો સૂરજ સાચ્ચે ઢળશે, ધીરજ ધરજો.  મનગમતા ચ્હેરાઓ તમને પ્હેલા માફક,  પ્હેલા માફક આવી મળશે, ધીરજ ધરજો.  @ ગિરીશ રઢુકીયા
Post a Comment
Read more

Corona: Ishwar Chauhan

  Corona He rang the bell, The other blew the conch shell. His tambourine rang, The other's bell tinkled. Here a drum beat, There sound of tin pot and a bucket. D for drum somewhere and S for sweat somewhere. Earthen lamp in the niche and Laxmi crackers somewhere. Candle made of wax, Incense sticks. Some had much vigour, Others' shouts were loud. Without understanding some danced, Mistakenly some sang. Many spoons and plates, All snaps of fingers and clapping hands. One got honoured, The other asked for honour. Some won, some lost, that's history, And that is the end of the story. ઈશ્વર ચૌહાણ કોરોના એણે વગાડ્યો'તો ઘંટ. તેણે ફૂંક્યો'તો શંખ. એની ખંજરી ખનનન. તેની ઘંટડી ટનનન. અહીં વાગ્યા'તા ઢોલ. તહીં ડબલાં ને ડોલ. ક્યાંક નગારાનો ન. ક્યાંક તગારાનો ત. ગોખે દીવા. લક્ષ્મી ટેટા. બત્તીઓ મીણની. બત્તીઓ અગરની. અમુકનો કાફી હતો જોશ. તમુકનો ભારે જયઘોષ. નાસમજમાં નાચ. ગફલતમાં ગાન. ઘણાં ચમચી-થાળી. બધાં ચપટી-તાળી. દીધાં એકે સન્માન. લીધાં બીજે બહુમાન. ઊગી આકડે ઊરી. ને થઈ વાતેય પૂર...
Post a Comment
Read more