Skip to main content

I saw the city:J.K.Maru

Maintaining  social distance, I saw the city.
Afraid and shivering, I saw the city.

Half dead, in fear of getting infected
Babbling in sleep, frightened , I saw the city.

TV, radio, WhatsApp, facrbook and phone
Threading it's eyes , glued,  I saw the city.

Sitting with tightly shut doors and windows
Coughing hardly audibly, I saw the city.

Debating  merits of science and God
Rushing north to south , I saw  the city.

શહેર જોયું 
જે. કે. મારુ

એકબીજાથી અંતર રાખતું શહેર જોયું
ભયભીત થરથરતું ને કાંપતું શહેર જોયું

ઓચિંતું ચોંટી જશેની ચિંતામાં અધમૂઉં
ઊંઘમાં ય બબડતું ફફડતું  શહેર જોયું

ટીવી, રેડિયો, વ્હોટ્સએપ, ફેસબુક, ફોન
આંખોમાં પ્રોવી ધરાર તાકતું શહેર જોયું

બારી બારણાં ચસોચસ બંધ કરી બેઠું
ભીતર ઝીણું ઝીણું ખાંસતું શહેર જોયું

વિજ્ઞાન કે ભગવાનની લમણાંઝીંક કરતું
ઉત્તર દક્ષિણ દિશામાં ભાગતું શહેર જોયું

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Two Poems: Vajesinh Pargi

1. There was No fistful grains. On hearth  Mother had Pebbles in the pot Boiling in the pot. The children  grasped this And slept Forgetting hunger. 2. Bundle on the head, Child on arm, Hunger in belly, Parched throat, Tears in eyes And helpless hands. With this much load We  We were rushing  towards our native house. The end of earth Is very far And the feet are bleeding. We had come  to earn our bread But we got The pain  Of entire world. વજેસિંહ પારગી બે કવિતા 1. ઘરમાં નહોતું  મૂઠી ધાન તો મા ઉકાળતી રહી હાંડલીમાં પથરા કલાકોના કલાકો. ચૂલા પર હાંડલી જોઈને સમજી ગયાં છોકરાં ને સૂઈ ગયાં ભૂલીને ભૂખ. 2. માથે પોટલાં ને કાખમાં છોકરાં પેટમાં ભૂખ ને ગળામાં શોષ આંખમાં આંસુ ને લાચાર હાથ. આતાટલો બોજ ઊંચકીને ભાગ્યાં છીએ અમે ઘર ભણી. બહુ દૂર છે ધરતીનો છેડો ને પગમાંથી વહે છે લોહીની ધાર. અમે તો આવ્યાં હતાં  રળવા રોટલો પણ દઈ દીધી અમને દુનિયા આખીની પીડા.
Post a Comment
Read more