Skip to main content

Invitation from another planet

On a planet
Named sun,
My lover has sown bajari,
She  single handedly ploughed the land, sown the seeds, watered it and weeded it.

She has now invited me
From the seventh sky,
to reap the crop
On a condition that
Whatever mother of pearls
I reap
Will be my own.

And I am hungry 
For so many days
In the Corona times.
Should I go to reap the crop?

પરગ્રહી પ્રેમિકાનું નિમંત્રણ
જયેશ જીવીબહેન સોલંકી

સુર્ય નામના  ગ્રહ  પર 
વાવી છે બાજરી મારી પ્રેમિકાએ 
ખેડ્યું, વાવ્યું, પાણી પાયું,નીદ્યુ એણે
એકલ હાથ 
 પૂળા લણવા  મને 
મોકલ્યું છે નોતરું
છેક સાતમા આસમાનેથી!
ને મુકી છે શરત 
જેટલા પૂળા લણે તું
એટલાં બાજરીયાં
તારા બાપનાં.
ને હું ભુખ્યો છું આ કોરોના કાળમાં
કેટલાય દિવસોથી .
શું હું જતો રહું?
પૂળા લણવા?!!!

Comments

Popular posts from this blog

Two Poems: Vajesinh Pargi

1. There was No fistful grains. On hearth  Mother had Pebbles in the pot Boiling in the pot. The children  grasped this And slept Forgetting hunger. 2. Bundle on the head, Child on arm, Hunger in belly, Parched throat, Tears in eyes And helpless hands. With this much load We  We were rushing  towards our native house. The end of earth Is very far And the feet are bleeding. We had come  to earn our bread But we got The pain  Of entire world. વજેસિંહ પારગી બે કવિતા 1. ઘરમાં નહોતું  મૂઠી ધાન તો મા ઉકાળતી રહી હાંડલીમાં પથરા કલાકોના કલાકો. ચૂલા પર હાંડલી જોઈને સમજી ગયાં છોકરાં ને સૂઈ ગયાં ભૂલીને ભૂખ. 2. માથે પોટલાં ને કાખમાં છોકરાં પેટમાં ભૂખ ને ગળામાં શોષ આંખમાં આંસુ ને લાચાર હાથ. આતાટલો બોજ ઊંચકીને ભાગ્યાં છીએ અમે ઘર ભણી. બહુ દૂર છે ધરતીનો છેડો ને પગમાંથી વહે છે લોહીની ધાર. અમે તો આવ્યાં હતાં  રળવા રોટલો પણ દઈ દીધી અમને દુનિયા આખીની પીડા.