Skip to main content

Corona: Ishwar Chauhan

 Corona

He rang the bell,
The other blew the conch shell.
His tambourine rang,
The other's bell tinkled.
Here a drum beat,
There sound of tin pot and a bucket.
D for drum somewhere and
S for sweat somewhere.
Earthen lamp in the niche and
Laxmi crackers somewhere.
Candle made of wax,
Incense sticks.
Some had much vigour,
Others' shouts were loud.
Without understanding some danced,
Mistakenly some sang.
Many spoons and plates,
All snaps of fingers and clapping hands.
One got honoured,
The other asked for honour.
Some won, some lost, that's history,
And that is the end of the story.
ઈશ્વર ચૌહાણ
કોરોના
એણે વગાડ્યો'તો ઘંટ.
તેણે ફૂંક્યો'તો શંખ.
એની ખંજરી ખનનન.
તેની ઘંટડી ટનનન.
અહીં વાગ્યા'તા ઢોલ.
તહીં ડબલાં ને ડોલ.
ક્યાંક નગારાનો ન.
ક્યાંક તગારાનો ત.
ગોખે દીવા.
લક્ષ્મી ટેટા.
બત્તીઓ મીણની.
બત્તીઓ અગરની.
અમુકનો કાફી હતો જોશ.
તમુકનો ભારે જયઘોષ.
નાસમજમાં નાચ.
ગફલતમાં ગાન.
ઘણાં ચમચી-થાળી.
બધાં ચપટી-તાળી.
દીધાં એકે સન્માન.
લીધાં બીજે બહુમાન.
ઊગી આકડે ઊરી.
ને થઈ વાતેય પૂરી.

Comments

Popular posts from this blog

Two Poems: Vajesinh Pargi

1. There was No fistful grains. On hearth  Mother had Pebbles in the pot Boiling in the pot. The children  grasped this And slept Forgetting hunger. 2. Bundle on the head, Child on arm, Hunger in belly, Parched throat, Tears in eyes And helpless hands. With this much load We  We were rushing  towards our native house. The end of earth Is very far And the feet are bleeding. We had come  to earn our bread But we got The pain  Of entire world. વજેસિંહ પારગી બે કવિતા 1. ઘરમાં નહોતું  મૂઠી ધાન તો મા ઉકાળતી રહી હાંડલીમાં પથરા કલાકોના કલાકો. ચૂલા પર હાંડલી જોઈને સમજી ગયાં છોકરાં ને સૂઈ ગયાં ભૂલીને ભૂખ. 2. માથે પોટલાં ને કાખમાં છોકરાં પેટમાં ભૂખ ને ગળામાં શોષ આંખમાં આંસુ ને લાચાર હાથ. આતાટલો બોજ ઊંચકીને ભાગ્યાં છીએ અમે ઘર ભણી. બહુ દૂર છે ધરતીનો છેડો ને પગમાંથી વહે છે લોહીની ધાર. અમે તો આવ્યાં હતાં  રળવા રોટલો પણ દઈ દીધી અમને દુનિયા આખીની પીડા.