Be Positive: Rajendra Vadhel

I am scared of a snake

Even on a TV screen.

If my meal is delayed

My fire in the stomach

Awakes.

If I have to go for appearing in  an exam.

In the sun,

The mercury of my anger rises

Above 100 Celsius.

I don't go in the street

Barefooted.i f i go out 

I always keep oro water with me.

I don't stay out of home

As I don't get good sleep without AC.

But in this lockdown

The migrant workers slept on the railway tract.

I was not much shaken with their deaths.

As I am shaken with defeat of a leader.

There was not so loud a sound

Comparable to thst in a serial

On dropping a puja thali.

When in geography , I see map of India 

My eyes move from Gujarat to Bihar.

I see migrant workers walking ,

Young children, breathless and crying.

When my feet ache and I get discouraged

Thinking that I cannot walk

Some other thought fancies me.

And could all the migrant workers

make to their homes?

Many had died

Midway, defeated.

Hence, be positive.

The workers who succeeded

To reach their native places,

They have a duty,

A duty to express their gratitude

By beating a thali,

By to ringing bells.

By lighting a lamp

By lighting a candle,

If you have a mobile phone,

To switch on a touch.

In the end,you have reached home

Alive, and kicking,

It's wonder of a wonder

In the Rama Raj!

Rather than beating the thali

Those who beat the tin ceilings,

Looked like the monkies of Rama Raj.

And that song,

'Go,Corona, go'

Was like chanting Ramdhun

By Vibhishana

Fully drenched in devotion

To his Rama...

બી પૉઝિટીવ (એક ખંડ)

રાજેન્દ્ર વાઢેળ-રાજ

હું તો ટીવીમાં આવતા સાપથીયે ડરી જાઉં છું

એક દિવસ મોડું જમવાનું બનેતો, 

જાગી જાય છે મારી જઠરાગ્નિ.

પરીક્ષા આપવા તડકામાં જવું પડે તો

મારા ગુસ્સાનો પારો

સો‌ સેલ્શિયસ પાર થાય છે.

હું શેરીમાં પણ ચપ્પલ પહેર્યા વગર જતો નથી.

ક્યારેક બહાર જવાનુ થાય તો

આરોવૉટર સાથે રાખું છું.

ને' રાત'તો ક્યાંય રોકાતો જ નથી.

મને મારા એ.સી.રૂમ વિના ઊંઘ ના આવે..!

પણ આ લોક-ડાઉનમાં 

માઇગ્રેન્ટ મજદૂરોતો ચાલતા-ચાલતા 

રેલ્વે ટ્રેક પર જ સૂઈ 'ગ્યાતા.

એમના મોતની આવડી મોટી અરેરાટી પણ નથી થઇ.

જેવડી મોટી અરેરાટી કોઈ નેતાની હાર જીત પર થાય છે.

એવડો મોટો અવાજ પણ નથી થયો,

જેવડો મોટો અવાજ સીરિયલમાં પૂજાની થાળી પડતાં થાય છે.

હું ભૂગોળમાં ભારતનો નક્શો જોઉં છું ત્યારે ગુજરાતથી બિહાર તરફ નજર કરૂં છું 

મને એમાં ચાલતા જતા મજદૂરો દેખાય છે હાંફતા રડતાં નાના ભૂલકાં.

જ્યારે મારા પગ દુઃખે ત્યારે હું વધુ ચાલી નથી શકતો 

એમ વિચારી નાસીપાસ થાઉં 

ત્યાં જ બીજો વિચાર ઊડીને આવી જાય છે મારા મનમાં

એમ તો મજદૂરો પણ ક્યાં બધા ચાલી શક્યા હતા ?

ઘણા અડધે જ મરી ગયેલા હારી ગયેલા માટે બી પૉઝિટીવ..!

જે મજદૂરો ગુજરાત મહારાષ્ટ્રથી ચાલતા ઘરે પહોંચવામાં સફળ રહ્યા

એમની એક ફરજ છે કે એમણે

આભાર વ્યક્ત કરવો જોઈએ

થાળી વગાડીને

ઘંટી વગાડીને

દીવો કરીને

મીણબત્તી સળગાવીને

મોબાઈલ હોયતો ટૉર્ચ ઓન કરીને.

આખરે તમે ઘરે પહોંચ્યા છોને

એ પણ જીવતા, ચાલતા ચાલતા

આનાથી મોટું આશ્ચર્ય બીજું શું હોય ?!

આ રામરાજમાં!!

જે લોકો થાળીને બદલે છત પર છાપરા વગાડતાં'તા એતો મને રામરાજના  વાંદરાંઓ જ લાગતા'તા

અને પેલું ગીત 'ગો કોરૉના ગો'

રામભક્ત વીભિષણની રામ પ્રત્યેના ભક્તિભાવથી છલોછલ રામધૂન જેવું.