Skip to main content

Corona Affected Death: Vinu Bamania




If I am linked by Corona
Do not burn or bury my dead body.
Assign it to the municipality.
They will take it straight to the electric crematorium in an ambulance.
In that way, the dead body along with the virus
Will turn into the ashes.
The  smoke will ascend up above in joy.
If death be certain,
What if it arrives a day ahead?
I have told my family
That death is not a subject of weeping or pining.
Without looking at my face
Keep me in your memory
And live with joy.
Rejoice.
Only few families are gifted death.
Celebrate it.
Rather than dying a death without dignity
Consider Corona death a destiny.
Do not grieve or
Blame anyone, the system or 
The king of the country.
The blame itself is an impotent element.
Welcome the death proudly.
After all, I am one of the billions of population
Of  this contry
Not evoking any emotions
In the Jana Gana Mana.

વીનુ બામણિયા
કોરોના ગ્રસિત મૃત્યુનું બચાવનામું

ધારો કે
હું કોરોનામાં હણાઈ જાઉં
તો મારી લાશને 
બાળશો નહીં દફનાવશો નહીં
એને સોંપી દેજો
નગરપાલિકાના 
સબ વાહીની રથને
એ લઈ જશે સીધા
ઇલેક્ટ્રિક સ્મશાનમાં
એમ થતાં
વાઇરસ સાથે શબ સ્વાહા થઈ જશે
વરાળ ઉર્ધ્વગામી બની આનંદ અનુભવશે.
મરવું નક્કી જ છે એક દિવસ
તો 
મૃત્યુ એક દિવસ વહેલું આવે કે મોડું શું ફરક પડે?
એટલે મે મારા ઘેર કહી દીધું છે,
મરવું એ રડવાનો વિષય નથી કે કકળવાનો પણ વિષય નથી
મારુ મો જોયા વગર તમે મને સ્મૃતિમાં કેદ કરી
જીવી શકો છો મજાથી

મજા લૂંટી લેવી
મોતની મજા ભાગ્યેજ કોઈ પરિવારને મળે છે.
એટલે મોજ કરવી મોજ
કાગડા કુતરાના મોતે મરવા કરતા કોરોનાના કોપે મરવું
કદાચ નિયતી જ હોય તો
નિયતી સમજી
એની પાછળ શોક ન કરવો
કે ન લાગતા વળગતા કે
પ્રશાસન કે દેશના રાજાને પણ દોષ ન દેવો
દોષ ખુદ એક નપુંસક તત્વ છે.
એટલે મોતને પણ ખુમારીથી વધાવી લેવું.
આખરે હું માત્ર ને માત્ર દેશની 
જનગણમન અધિનાયક જય હો ની
એક માત્ર લાગણીશૂન્ય જનસંખ્યા છું ,
જનસંખ્યા.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Two Poems: Vajesinh Pargi

1. There was No fistful grains. On hearth  Mother had Pebbles in the pot Boiling in the pot. The children  grasped this And slept Forgetting hunger. 2. Bundle on the head, Child on arm, Hunger in belly, Parched throat, Tears in eyes And helpless hands. With this much load We  We were rushing  towards our native house. The end of earth Is very far And the feet are bleeding. We had come  to earn our bread But we got The pain  Of entire world. વજેસિંહ પારગી બે કવિતા 1. ઘરમાં નહોતું  મૂઠી ધાન તો મા ઉકાળતી રહી હાંડલીમાં પથરા કલાકોના કલાકો. ચૂલા પર હાંડલી જોઈને સમજી ગયાં છોકરાં ને સૂઈ ગયાં ભૂલીને ભૂખ. 2. માથે પોટલાં ને કાખમાં છોકરાં પેટમાં ભૂખ ને ગળામાં શોષ આંખમાં આંસુ ને લાચાર હાથ. આતાટલો બોજ ઊંચકીને ભાગ્યાં છીએ અમે ઘર ભણી. બહુ દૂર છે ધરતીનો છેડો ને પગમાંથી વહે છે લોહીની ધાર. અમે તો આવ્યાં હતાં  રળવા રોટલો પણ દઈ દીધી અમને દુનિયા આખીની પીડા.
Post a Comment
Read more

Have Patience: Girish Radhukiya

Those days will return, have patience, The roads will be crowded, have patience. The mountains of pain hang on our heads, Tomorrow for sure, will melt , have patience Why do you worry that you are locked in house? In the house, you'll find heaven,  have patience. Tomorrow again morning of happiness will dawn, The sun of sorrows will set,  have patience. The faces that you love will arrive  to see you, have patience. ગિરીશ પરમાર ધીરજ ધરજો એ દિવસો પણ પાછા વળશે, ધીરજ ધરજો.  પાછા રસ્તાઓ ખળભળશે, ધીરજ ધરજો.  પીડાઓના પ્હાડો છો ને માથે આજે,  કાલે નક્કી એ ઓગળશે, ધીરજ ધરજો.  આજે ઘરમાં પૂરાયાની ચિંતા કેવી?  ઘરમાં પણ સ્વર્ગ નીકળશે, ધીરજ ધરજો.  કાલે પાછી ઉગવાની સુખની ઉષા હોં,  દુઃખનો સૂરજ સાચ્ચે ઢળશે, ધીરજ ધરજો.  મનગમતા ચ્હેરાઓ તમને પ્હેલા માફક,  પ્હેલા માફક આવી મળશે, ધીરજ ધરજો.  @ ગિરીશ રઢુકીયા
Post a Comment
Read more

Corona: Ishwar Chauhan

  Corona He rang the bell, The other blew the conch shell. His tambourine rang, The other's bell tinkled. Here a drum beat, There sound of tin pot and a bucket. D for drum somewhere and S for sweat somewhere. Earthen lamp in the niche and Laxmi crackers somewhere. Candle made of wax, Incense sticks. Some had much vigour, Others' shouts were loud. Without understanding some danced, Mistakenly some sang. Many spoons and plates, All snaps of fingers and clapping hands. One got honoured, The other asked for honour. Some won, some lost, that's history, And that is the end of the story. ઈશ્વર ચૌહાણ કોરોના એણે વગાડ્યો'તો ઘંટ. તેણે ફૂંક્યો'તો શંખ. એની ખંજરી ખનનન. તેની ઘંટડી ટનનન. અહીં વાગ્યા'તા ઢોલ. તહીં ડબલાં ને ડોલ. ક્યાંક નગારાનો ન. ક્યાંક તગારાનો ત. ગોખે દીવા. લક્ષ્મી ટેટા. બત્તીઓ મીણની. બત્તીઓ અગરની. અમુકનો કાફી હતો જોશ. તમુકનો ભારે જયઘોષ. નાસમજમાં નાચ. ગફલતમાં ગાન. ઘણાં ચમચી-થાળી. બધાં ચપટી-તાળી. દીધાં એકે સન્માન. લીધાં બીજે બહુમાન. ઊગી આકડે ઊરી. ને થઈ વાતેય પૂર...
Post a Comment
Read more