Criticism of God: Jayesh Jivi bahen Solanki

Bus,trains, airplanes,

Factories, malls,bazars,

Vegetables markets, junk bazars, kadiya naka and red light areas

Everything was standstill

In this Corona time.

And there was an order from the above

Human beings should not walk,

talk

or move around.

On the 13th day, Keshaji who earned his bread at kadiya naka killed himself.

Kanaiyalal on the day before, set fire to the machines on which he worked.

Sex workers' children chewed condom packets considering them as paneer tikka.

Seeing these scenes,

God took pity

and like Gandhiji observed fast

and donated the saved grain

In the Brahmin Street,

Not in a dalit basti.

That's why I tell,

Even if God exists

He is certainly not ours.

Since several eras,

He is theirs,

Of the ruling class.

ઈશ્વરની આલોચના

જયેશ જીવીબહેન સોલંકી

બસો, ટ્રેનો,પ્લેનો

કારખાના, મૉલ ,બજારો

શાકમાર્કેટ,ને ગુર્જરી બજારો

કડીયા નાકા, સેક્સની શેરીઓ

થયાં હતાં બધા પગ વિહીન

આ કોરોના કાળમાં.

ને આવ્યો ઉપરથી આદેશ

ચાલે નહીં, બોલે નહીં, હલનચલન ન

કરે માણસજાત.

કડીયાનાકે રોજી રળતા કેશાજીએ કર્યો આપઘાત તેરમા દાડે .

કારખાનામાં કામ કરતા કન્હૈયાલાલે

આગ ચાપીતી મશીનને આગલે દાડે .

પનીરતીક્કાભાત સમજતા

કોન્ડોમ ચાવી મરતા હતા

આખા દેશની સેક્સ વર્કરના છોકરા !!

આ દ્રશ્ય જોઈ

આવી ઈશ્વરને દયા

એણે કર્યા ગાધીજી જેમ ઉપવાસ

ને બચેલા ધાનને કર્યું દાન

પણ

ભૂદેવોની સોસાયટીઓમાં

દલિતોની ઝુંપડપટ્ટીમાં નહીં

એટલે જ હું કહું છું

કદાચ જો ઈશ્વર હોય તો પણ એ

આપણો તો નથી જ!!

એ યુગો યુગોથી એમનો છે

એ લોકોનો

શાસક વર્ગ નો!!

Comments

Two Poems: Vajesinh Pargi

1. There was No fistful grains. On hearth Mother had Pebbles in the pot Boiling in the pot. The children grasped this And slept Forgetting hunger. 2. Bundle on the head, Child on arm, Hunger in belly, Parched throat, Tears in eyes And helpless hands. With this much load We We were rushing towards our native house. The end of earth Is very far And the feet are bleeding. We had come to earn our bread But we got The pain Of entire world. વજેસિંહ પારગી બે કવિતા 1. ઘરમાં નહોતું મૂઠી ધાન તો મા ઉકાળતી રહી હાંડલીમાં પથરા કલાકોના કલાકો. ચૂલા પર હાંડલી જોઈને સમજી ગયાં છોકરાં ને સૂઈ ગયાં ભૂલીને ભૂખ. 2. માથે પોટલાં ને કાખમાં છોકરાં પેટમાં ભૂખ ને ગળામાં શોષ આંખમાં આંસુ ને લાચાર હાથ. આતાટલો બોજ ઊંચકીને ભાગ્યાં છીએ અમે ઘર ભણી. બહુ દૂર છે ધરતીનો છેડો ને પગમાંથી વહે છે લોહીની ધાર. અમે તો આવ્યાં હતાં રળવા રોટલો પણ દઈ દીધી અમને દુનિયા આખીની પીડા.

Have Patience: Girish Radhukiya

Those days will return, have patience, The roads will be crowded, have patience. The mountains of pain hang on our heads, Tomorrow for sure, will melt , have patience Why do you worry that you are locked in house? In the house, you'll find heaven, have patience. Tomorrow again morning of happiness will dawn, The sun of sorrows will set, have patience. The faces that you love will arrive to see you, have patience. ગિરીશ પરમાર ધીરજ ધરજો એ દિવસો પણ પાછા વળશે, ધીરજ ધરજો. પાછા રસ્તાઓ ખળભળશે, ધીરજ ધરજો. પીડાઓના પ્હાડો છો ને માથે આજે, કાલે નક્કી એ ઓગળશે, ધીરજ ધરજો. આજે ઘરમાં પૂરાયાની ચિંતા કેવી? ઘરમાં પણ સ્વર્ગ નીકળશે, ધીરજ ધરજો. કાલે પાછી ઉગવાની સુખની ઉષા હોં, દુઃખનો સૂરજ સાચ્ચે ઢળશે, ધીરજ ધરજો. મનગમતા ચ્હેરાઓ તમને પ્હેલા માફક, પ્હેલા માફક આવી મળશે, ધીરજ ધરજો. @ ગિરીશ રઢુકીયા

Corona: Ishwar Chauhan

Corona He rang the bell, The other blew the conch shell. His tambourine rang, The other's bell tinkled. Here a drum beat, There sound of tin pot and a bucket. D for drum somewhere and S for sweat somewhere. Earthen lamp in the niche and Laxmi crackers somewhere. Candle made of wax, Incense sticks. Some had much vigour, Others' shouts were loud. Without understanding some danced, Mistakenly some sang. Many spoons and plates, All snaps of fingers and clapping hands. One got honoured, The other asked for honour. Some won, some lost, that's history, And that is the end of the story. ઈશ્વર ચૌહાણ કોરોના એણે વગાડ્યો'તો ઘંટ. તેણે ફૂંક્યો'તો શંખ. એની ખંજરી ખનનન. તેની ઘંટડી ટનનન. અહીં વાગ્યા'તા ઢોલ. તહીં ડબલાં ને ડોલ. ક્યાંક નગારાનો ન. ક્યાંક તગારાનો ત. ગોખે દીવા. લક્ષ્મી ટેટા. બત્તીઓ મીણની. બત્તીઓ અગરની. અમુકનો કાફી હતો જોશ. તમુકનો ભારે જયઘોષ. નાસમજમાં નાચ. ગફલતમાં ગાન. ઘણાં ચમચી-થાળી. બધાં ચપટી-તાળી. દીધાં એકે સન્માન. લીધાં બીજે બહુમાન. ઊગી આકડે ઊરી. ને થઈ વાતેય પૂર...

CoronaTime

Search This Blog