Skip to main content

Mother's Lap: Vajesinh Pargi

 

 

The virus has spread.
To save life,
People hide in their houses.
Work stopped,businesses stopped.
The shops locked.
Where to go to get money?
And from where to buy grains?
There is no one, of ours in the city.
Whom should we ask for shelter?
We have built the bungalows
But where are our bungalows?
Run Run Run
Run for your life.
No motors, no trains.
Then flee on feet.
The poor village
and the abandoned outskirts
are our last shelters.
Broken, but it's mother's lap.
If not whole, half,
If not half, a quarter
Roti you'll get.
O.K. We will be half hungry.
But we'll save
Ourselves from the virus.
Our ancestors survived the famine.
The plague and cholera.
We too, will survive
The Corona virus,
Dying of hunger.

આઈનો ખોળો
પંચમહાલી ભીલી
વજેસિંહ પારગી

વાયરો સાલ્યો
જીવ બચાવવા
લોક સંતાયું ઘરમાં.
કામ બંદ ધંધા બંદ.
દુકાનોને વાગ્યાં તાળાં.
ક્યાંથી લાવવા રૂપિયા
ને કયાંથી લાવવો દાણોદૂણી?
શે'રમાં કોઈ નીં આપડું.
લેવો કુની કને આસરો?
આપણે જ બાંધ્યા
પણ આપડા કયાં બંગલા?
નાહો નાહો નાહો
જીવ લઈને નાહો.
મોટરો ગાડીઓ બંદ સે
તો સાલતા સાલતા નાહો.
કંગાળ ગામ
ને ઉજડેલ સીમ
આપડો આખરનો આશરો.
ફાટ્યોતૂટ્યો તોય એ તો
આઈનો ખોળો.
આખો નીં  તો ફાડ.
ફાડ નીં તો સોતિયું.
રોટલો તો મળહે.
ભલે અડધા ભૂખે મરહું.
પણ આ વાયરાથી બસહું.
બાપદાદાએ કાઢ્યો
છપ્પનિયો કાળ
ને ટકી ગયા
મરકી અને કોગળીયામાં.
આપડે પણ ટકવાનું સે
કોરોનાના વાયરા સામું
ભૂખે મરતાં મરતાં.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Invitation from another planet

On a planet Named sun, My lover has sown bajari, She  single handedly ploughed the land, sown the seeds, watered it and weeded it. She has now invited me From the seventh sky, to reap the crop On a condition that Whatever mother of pearls I reap Will be my own. And I am hungry  For so many days In the Corona times. Should I go to reap the crop? પરગ્રહી પ્રેમિકાનું નિમંત્રણ જયેશ જીવીબહેન સોલંકી સુર્ય નામના  ગ્રહ  પર  વાવી છે બાજરી મારી પ્રેમિકાએ  ખેડ્યું, વાવ્યું, પાણી પાયું,નીદ્યુ એણે એકલ હાથ   પૂળા લણવા  મને  મોકલ્યું છે નોતરું છેક સાતમા આસમાનેથી! ને મુકી છે શરત  જેટલા પૂળા લણે તું એટલાં બાજરીયાં તારા બાપનાં. ને હું ભુખ્યો છું આ કોરોના કાળમાં કેટલાય દિવસોથી . શું હું જતો રહું? પૂળા લણવા?!!!
Post a Comment
Read more

Two Poems: Vajesinh Pargi

1. There was No fistful grains. On hearth  Mother had Pebbles in the pot Boiling in the pot. The children  grasped this And slept Forgetting hunger. 2. Bundle on the head, Child on arm, Hunger in belly, Parched throat, Tears in eyes And helpless hands. With this much load We  We were rushing  towards our native house. The end of earth Is very far And the feet are bleeding. We had come  to earn our bread But we got The pain  Of entire world. વજેસિંહ પારગી બે કવિતા 1. ઘરમાં નહોતું  મૂઠી ધાન તો મા ઉકાળતી રહી હાંડલીમાં પથરા કલાકોના કલાકો. ચૂલા પર હાંડલી જોઈને સમજી ગયાં છોકરાં ને સૂઈ ગયાં ભૂલીને ભૂખ. 2. માથે પોટલાં ને કાખમાં છોકરાં પેટમાં ભૂખ ને ગળામાં શોષ આંખમાં આંસુ ને લાચાર હાથ. આતાટલો બોજ ઊંચકીને ભાગ્યાં છીએ અમે ઘર ભણી. બહુ દૂર છે ધરતીનો છેડો ને પગમાંથી વહે છે લોહીની ધાર. અમે તો આવ્યાં હતાં  રળવા રોટલો પણ દઈ દીધી અમને દુનિયા આખીની પીડા.
Post a Comment
Read more

Have Patience: Girish Radhukiya

Those days will return, have patience, The roads will be crowded, have patience. The mountains of pain hang on our heads, Tomorrow for sure, will melt , have patience Why do you worry that you are locked in house? In the house, you'll find heaven,  have patience. Tomorrow again morning of happiness will dawn, The sun of sorrows will set,  have patience. The faces that you love will arrive  to see you, have patience. ગિરીશ પરમાર ધીરજ ધરજો એ દિવસો પણ પાછા વળશે, ધીરજ ધરજો.  પાછા રસ્તાઓ ખળભળશે, ધીરજ ધરજો.  પીડાઓના પ્હાડો છો ને માથે આજે,  કાલે નક્કી એ ઓગળશે, ધીરજ ધરજો.  આજે ઘરમાં પૂરાયાની ચિંતા કેવી?  ઘરમાં પણ સ્વર્ગ નીકળશે, ધીરજ ધરજો.  કાલે પાછી ઉગવાની સુખની ઉષા હોં,  દુઃખનો સૂરજ સાચ્ચે ઢળશે, ધીરજ ધરજો.  મનગમતા ચ્હેરાઓ તમને પ્હેલા માફક,  પ્હેલા માફક આવી મળશે, ધીરજ ધરજો.  @ ગિરીશ રઢુકીયા
Post a Comment
Read more