Skip to main content

You Tell Me: Nilesh Kathad

Should I live or die, you tell me.
What should I do of hunger, you tell me.

My boat is at midsea
How to swim across the sea, you tell me.

If it were a quilt,I would spread
Where to spread my belly?

Who would explain my soul
Why I tremble, you tell me.

Where to go, where to live 
There is no roof, you tell me.

The deadly blow is at the root
How can I flower, you tell me.

To whom should I talk
How much should I beg, you tell me.

Hunger compelled me to sell, you tell me 
Where is the honor of  my body

M : 9426169888

બોલ તું. 

જીવું કે હું મરું બોલ  તું, 
ભૂખમાં શું કરું બોલ  તું. 

નાવ મારી છે મઝધારમાં, 
કેમ દરિયો તરું  બોલ તું.

ગોદડી  હોય  તો  પાથરું, 
પેટ ક્યાં પાથરું બોલ  તું. 

જીવને કોણ સમજાવે કે, 
શાને હું થરથરું  બોલ તું. 

ક્યાં જવું  ક્યાં રહેવું હવે, 
ના રહ્યું  છાપરું બોલ  તું. 

મૂળમાં ઘા લાગ્યો કારમો, 
કેમ  હું  પાંગરૂ   બોલ  તું. 

વાત હું મનની  કોને   કહું, 
કેટલું   કરગરું  બોલ   તું.

ભૂખમાં દેહ  સોંપી  દીધો,
ક્યાં રહી આબરૂ બોલ તું.

મોબાઈલ:9426169888

Comments

Popular posts from this blog

Two Poems: Vajesinh Pargi

1. There was No fistful grains. On hearth  Mother had Pebbles in the pot Boiling in the pot. The children  grasped this And slept Forgetting hunger. 2. Bundle on the head, Child on arm, Hunger in belly, Parched throat, Tears in eyes And helpless hands. With this much load We  We were rushing  towards our native house. The end of earth Is very far And the feet are bleeding. We had come  to earn our bread But we got The pain  Of entire world. વજેસિંહ પારગી બે કવિતા 1. ઘરમાં નહોતું  મૂઠી ધાન તો મા ઉકાળતી રહી હાંડલીમાં પથરા કલાકોના કલાકો. ચૂલા પર હાંડલી જોઈને સમજી ગયાં છોકરાં ને સૂઈ ગયાં ભૂલીને ભૂખ. 2. માથે પોટલાં ને કાખમાં છોકરાં પેટમાં ભૂખ ને ગળામાં શોષ આંખમાં આંસુ ને લાચાર હાથ. આતાટલો બોજ ઊંચકીને ભાગ્યાં છીએ અમે ઘર ભણી. બહુ દૂર છે ધરતીનો છેડો ને પગમાંથી વહે છે લોહીની ધાર. અમે તો આવ્યાં હતાં  રળવા રોટલો પણ દઈ દીધી અમને દુનિયા આખીની પીડા.