CoronaTime

On a planet Named sun, My lover has sown bajari, She single handedly ploughed the land, sown the seeds, watered it and weeded it. She has now invited me From the seventh sky, to reap the crop On a condition that Whatever mother of pearls I reap Will be my own. And I am hungry For so many days In the Corona times. Should I go to reap the crop? પરગ્રહી પ્રેમિકાનું નિમંત્રણ જયેશ જીવીબહેન સોલંકી સુર્ય નામના ગ્રહ પર વાવી છે બાજરી મારી પ્રેમિકાએ ખેડ્યું, વાવ્યું, પાણી પાયું,નીદ્યુ એણે એકલ હાથ પૂળા લણવા મને મોકલ્યું છે નોતરું છેક સાતમા આસમાનેથી! ને મુકી છે શરત જેટલા પૂળા લણે તું એટલાં બાજરીયાં તારા બાપનાં. ને હું ભુખ્યો છું આ કોરોના કાળમાં કેટલાય દિવસોથી . શું હું જતો રહું? પૂળા લણવા?!!!

  Corona He rang the bell, The other blew the conch shell. His tambourine rang, The other's bell tinkled. Here a drum beat, There sound of tin pot and a bucket. D for drum somewhere and S for sweat somewhere. Earthen lamp in the niche and Laxmi crackers somewhere. Candle made of wax, Incense sticks. Some had much vigour, Others' shouts were loud. Without understanding some danced, Mistakenly some sang. Many spoons and plates, All snaps of fingers and clapping hands. One got honoured, The other asked for honour. Some won, some lost, that's history, And that is the end of the story. ઈશ્વર ચૌહાણ કોરોના એણે વગાડ્યો'તો ઘંટ. તેણે ફૂંક્યો'તો શંખ. એની ખંજરી ખનનન. તેની ઘંટડી ટનનન. અહીં વાગ્યા'તા ઢોલ. તહીં ડબલાં ને ડોલ. ક્યાંક નગારાનો ન. ક્યાંક તગારાનો ત. ગોખે દીવા. લક્ષ્મી ટેટા. બત્તીઓ મીણની. બત્તીઓ અગરની. અમુકનો કાફી હતો જોશ. તમુકનો ભારે જયઘોષ. નાસમજમાં નાચ. ગફલતમાં ગાન. ઘણાં ચમચી-થાળી. બધાં ચપટી-તાળી. દીધાં એકે સન્માન. લીધાં બીજે બહુમાન. ઊગી આકડે ઊરી. ને થઈ વાતેય પૂર...

On a planet Named sun, My lover has sown bajari, She  single handedly ploughed the land, sown the seeds, watered it and weeded it. She has now invited me From the seventh sky, to reap the crop On a condition that Whatever mother of pearls I reap Will be my own. And I am hungry  For so many days In the Corona times. Should I go to reap the crop? પરગ્રહી પ્રેમિકાનું નિમંત્રણ જયેશ જીવીબહેન સોલંકી સુર્ય નામના  ગ્રહ  પર  વાવી છે બાજરી મારી પ્રેમિકાએ  ખેડ્યું, વાવ્યું, પાણી પાયું,નીદ્યુ એણે એકલ હાથ   પૂળા લણવા  મને  મોકલ્યું છે નોતરું છેક સાતમા આસમાનેથી! ને મુકી છે શરત  જેટલા પૂળા લણે તું એટલાં બાજરીયાં તારા બાપનાં. ને હું ભુખ્યો છું આ કોરોના કાળમાં કેટલાય દિવસોથી . શું હું જતો રહું? પૂળા લણવા?!!!

Those days will return, have patience, The roads will be crowded, have patience. The mountains of pain hang on our heads, Tomorrow for sure, will melt , have patience Why do you worry that you are locked in house? In the house, you'll find heaven,  have patience. Tomorrow again morning of happiness will dawn, The sun of sorrows will set,  have patience. The faces that you love will arrive  to see you, have patience. ગિરીશ પરમાર ધીરજ ધરજો એ દિવસો પણ પાછા વળશે, ધીરજ ધરજો.  પાછા રસ્તાઓ ખળભળશે, ધીરજ ધરજો.  પીડાઓના પ્હાડો છો ને માથે આજે,  કાલે નક્કી એ ઓગળશે, ધીરજ ધરજો.  આજે ઘરમાં પૂરાયાની ચિંતા કેવી?  ઘરમાં પણ સ્વર્ગ નીકળશે, ધીરજ ધરજો.  કાલે પાછી ઉગવાની સુખની ઉષા હોં,  દુઃખનો સૂરજ સાચ્ચે ઢળશે, ધીરજ ધરજો.  મનગમતા ચ્હેરાઓ તમને પ્હેલા માફક,  પ્હેલા માફક આવી મળશે, ધીરજ ધરજો.  @ ગિરીશ રઢુકીયા

I wish, ultimately I reach walking, To my village I go,walking The tar is melting in my eyes, I have branded my feet, walking. He might not have walked like , me, Though to the forest, Rama went on exile . The exhausted,broken body was crumpled, No shyam came to save,walking. No shoulder, I got  to bear my body 'Bedil' , I reached my  grave, walking. ચાલીને  અશોક ચાવડા ‘બેદિલ’ કાશ! પ્હોંચાય આમ ચાલીને; પ્હોંચવું છે જ ગામ : ચાલીને. આંખમાં ઓગળી રહ્યો ડામર, પગને દીધા છે ડામ ચાલીને. મારી માફક નહીં જ ચાલ્યા હોય, છો ગયા વનમાં રામ ચાલીને! થાક્યું-પાક્યું શરીર પીંખાયું, કામ આવ્યા ન શ્યામ ચાલીને. ના મળ્યો એક પણ ખભો ‘બેદિલ’, દેહ પ્હોંચ્યોં સ્વધામ ચાલીને.

Maintaining  social distance, I saw the city. Afraid and shivering, I saw the city. Half dead, in fear of getting infected Babbling in sleep, frightened , I saw the city. TV, radio, WhatsApp, facrbook and phone Threading it's eyes , glued,  I saw the city. Sitting with tightly shut doors and windows Coughing hardly audibly, I saw the city. Debating  merits of science and God Rushing north to south , I saw  the city. શહેર જોયું  જે. કે. મારુ એકબીજાથી અંતર રાખતું શહેર જોયું ભયભીત થરથરતું ને કાંપતું શહેર જોયું ઓચિંતું ચોંટી જશેની ચિંતામાં અધમૂઉં ઊંઘમાં ય બબડતું ફફડતું  શહેર જોયું ટીવી, રેડિયો, વ્હોટ્સએપ, ફેસબુક, ફોન આંખોમાં પ્રોવી ધરાર તાકતું શહેર જોયું બારી બારણાં ચસોચસ બંધ કરી બેઠું ભીતર ઝીણું ઝીણું ખાંસતું શહેર જોયું વિજ્ઞાન કે ભગવાનની લમણાંઝીંક કરતું ઉત્તર દક્ષિણ દિશામાં ભાગતું શહેર જોયું